Το Tennis World Tour 2 είναι ο δεύτερος τίτλος της σειράς Tennis World Tour, υπό το publishing της Nacon (πρώην BigBen Interactive). To launch του προηγούμενου τίτλου ήταν τουλάχιστον αμφιλεγόμενο και επανέφερε για άλλη μια φορά τη γνωστή συζήτηση για τα καλά παιχνίδια tennis που ΔΕΝ βλέπουμε τα τελευταία χρόνια. Ουσιαστικά η σειρά Tennis World Tour, μαζί με το AO Tennis (κυκλοφορεί επίσης από τη Nacon), αποτελούν τις βασικές προσπάθειες στην αγορά των video games (για ευνόητους λόγους δεν μπαίνει στη συζήτηση η σειρά Mario Tennis καθώς αποτελεί κάτι διαφορετικό), αλλά αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις προσδοκίες, ιδιαίτερα συγκρινόμενα με θρυλικούς τίτλους του παρελθόντος. Όταν κάποιος ξεκινήσει να παίζει ένα παιχνίδι tennis στις μέρες μας, θα το συγκρίνει αναπόφευκτα με δυο θρυλικές σειρές παιχνιδιών τα Top Spin και Virtua Tennis. Βέβαια ίσως είναι άδικη η σύγκριση καθώς ιδιαίτερα ο τίτλος της SEGA (Virtua Tennis) προσέφερε μια πιο arcade εμπειρία, σε σχέση με αυτό που προσπαθούν να επιτύχουν οι τίτλοι του σήμερα, παρ’ όλα αυτά οι δημιουργοί του παρέδιδαν ένα άρτιο αποτέλεσμα.
Το Tennis World Tour 2, αν και κατά την αρχική του παρουσίαση φάνηκε υποσχόμενο, αν ψάχνετε για τον διάδοχο των Virtua Tennis και Top Spin ενδέχεται να απογοητευτείτε. Το παιχνίδι αναπτύχθηκε από την Big Ant Studios, εταιρεία που ανέπτυξε και τα δυο παιχνίδια της σειράς AO Tennis και σίγουρα έχουν γίνει θετικά βήματα σε σχέση με τον προηγούμενο τίτλο της σειράς, τα οποία και θα επισημάνουμε στη συνέχεια αυτής της παρουσίασης.
Η βασική αλλαγή που γίνεται αντιληπτή από τα πρώτα δευτερόλεπτα στο παιχνίδι, είναι η αλλαγή στα physics του παιχνιδιού, και ιδιαίτερα στα animations των παικτών σε συνδυασμό με τον πιο γρήγορο ρυθμό στο παιχνίδι που δίνει την αίσθηση πιο ρεαλιστικού παιχνιδιού tennis. Παρά τις βελτιώσεις όμως, η μεγάλη αλλαγή που έφερε η εστίαση στο ρεαλισμό, αποτελεί το μεγάλο “αγκάθι” του τίτλου, καθώς ο πυρήνας του gameplay βασίζεται στο timing. Αν αναλογιστείτε τη σύγχυση που επικρατεί πολλές φορές σε αθλητικά παιχνίδια όταν αλλάζει η μπάρα του shoot, όπως για παράδειγμα με τη σειρά NBA 2K, εδώ το timing αποτελεί ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα, καθώς καταστρέφει σε σημαντικό βαθμό την εμπειρία του παίκτη, εκτός και αν πρόκειται για master του είδους. Σε κάθε ενέργειά σας στο court, θα λαμβάνετε ενημέρωση για το πόσο καλό ήταν το timing σας, με το αποτέλεσμα να μην είναι ιδιαίτερα ελκυστικό. Ειδικά στο career mode, στο οποίο θα αναφερθούμε εκτενώς στη συνέχεια, το συγκεκριμένο mechanic δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα, καθώς είναι σχεδόν αδύνατον να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις του παιχνιδιού με παίκτες των οποίων τα στατιστικά βρίσκονται στα “τάρταρα”.
Το ευχάριστο της υπόθεσης είναι ότι το σύστημα service, έχει ανανεωθεί και είναι αρκετά καλό, με τον παίκτη να πρέπει να αφήσει το πλήκτρο που πατάει για να σερβίρει την ώρα που η μπάλα θα περάσει από ένα κύκλο. Δυστυχώς ακόμα και για αυτό κρίνεται αναγκαίο να ασχοληθείτε αρχικά με το training mode του παιχνιδιού, πριν ο τίτλος σας “φοβίσει” από τη δυσκολία που δημιουργεί η δυσκολία εκμάθησής του.
Ένα άλλο πρόβλημα που συναντήσαμε είναι η χείριστη AI των αντιπάλων σε συνδυασμό με ορισμένους old school (με την κακή έννοια) μηχανισμούς είναι ικανά να σας αποσυντονίσουν από το παιχνίδι, με αποτέλεσμα να χάσετε το βασικό στοιχείο που απαιτούν επιτακτικά οι δημιουργοί του παιχνιδιού, την αίσθηση του timing. Η AI σε αρκετά σημεία είναι τόσο αστεία, που αν καταφέρετε να μάθετε πως να σερβίρετε με φάλτσο 9/10 φορές θα πετύχετε άσο. Συνεπώς μιλάμε για μια εντελώς unbalanced εμπειρία η οποία σε καμία περίπτωση δεν συνηγορεί με τον στόχο ενός παιχνιδιού που προσεγγίζει το ρεαλισμό.
Στα θετικά του τίτλου καταγράφεται η ύπαρξη μεγάλου roster αθλητών, ανδρών και γυναικών. Συνολικά 36 αθλητές και αθλήτριες περιλαμβάνονται στο παιχνίδι, μεταξύ αυτών και ο “δικός μας” Στέφανος Τσιτσιπάς, ο Rafael Nadal, o Roger Federer και Ashleigh Barty. Βέβαια υπάρχουν και ηχηρές απουσίες, όπως εκείνη του Novak Djokovic αλλά και της Serena Williams. Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημάνουμε ότι αν και όπως αναφέρθηκε στην αρχή της παρουσίασης, υπάρχουν θετικές αλλαγές στα animations του παιχνιδιού, η αποτύπωση των αθλητών υστερεί σε σημαντικό βαθμό σε σύγκριση με την πραγματικότητα.
Το παιχνίδι προσφέρει αρκετά γήπεδα ανά τον κόσμο, φυσικά με αλλαγμένες ονομασίες (λόγω πνευματικών δικαιωμάτων), ενώ μέσω DLC, το οποίο κοστολογείται στα 15€ προσφέρει αρκετά licensed γήπεδα και τουρνουά, όπως το Roland-Garros, συνοδευόμενο από τα στάδια Philippe-Chatrier, Suzanne-Lenglen και Simonne-Mathieu stadiums. Επίσης στο συγκεκριμένο DLC περιλαμβάνεται και το βασικό court του Halle Open, η OWL Arena αλλά και το κεντρικό γήπεδο του Madrid Open, Estadio Manolo Santana.
Δυστυχώς τα παραπάνω τουρνουά και courts αποτελούν σημαντική απώλεια για τη βασική έκδοση του παιχνιδιού, και εφόσον η Nacon κατάφερε να εξασφαλίσει τα δικαιώματα θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνονται σε αυτή. Είναι κατανοητό ότι τα δικαιώματα κοστίζουν αρκετά χρήματα στις εταιρείες, όμως η μη συμπερίληψή τους πληγώνει το γόητρο του παιχνιδιού. Επιπρόσθετα η κίνηση αυτή γίνεται ακόμα πιο περίεργη λόγω ενός συγκεκριμένου χαρακτηριστικού. Αν επιλέξετε να παίξετε στο μη licensed court, του Παρισιού που υποτίθεται ότι υποκαθιστά το Roland Garros, δεν δίνεται η επιλογή να παίξετε σε χώμα, ενώ σε κάθε άλλο court του παιχνιδιού, υπάρχει η δυνατότητα να επιλέξετε σε τι επιφάνεια θα γίνει ο αγώνας. Σαν να λέμε αγοράστε το DLC, αλλιώς δεν έχει χώμα στο Παρίσι.
Όσον αφορά τα modes του παιχνιδιού, προσφέρεται μια πληθώρα επιλογών, με πρώτο και καλύτερο το exhibition match, το οποίο είναι και ο επόμενος προορισμός μας μετά το απαραίτητο training. Αν επιλέξετε να παίξετε με κάποιον παίκτη με υψηλό skill η εμπειρία σας θα είναι απείρως καλύτερη, καθώς συγχωρούνται τα τυχόν λάθη που μπορεί να κάνετε λόγω του κακού timing. Mπορείτε να παίξετε είτε μονό ή διπλό, ακόμα και mixed doubles ζευγάρια. Στο συγκεκριμένο mode δίνεται η δυνατότητα να παίξετε χρησιμοποιώντας και τον χαρακτήρα που έχετε φτιάξει για το career mode.
Το Career mode, το οποίο ξεκινάει με τη δημιουργία του παίκτη σας. Σε αυτή θα βρούμε πολύ βασικές επιλογές, με το αποτέλεσμα να μην είναι αισθητικά το βέλτιστο. Το Career mode, βασίζεται στην κλασσική λογική του παίκτη με πολύ χαμηλά στατιστικά, και στον “πάτο” του World Ranking, όπου παίζοντας παιχνίδι το παιχνίδι και χρόνο με το χρόνο στοχεύετε να ανελιχθεί στην παγκόσμια ελίτ του tennis.
Χωρίς περιττές φανφάρες, το απλοϊκό menu του mode, μας καλεί να συμμετέχουμε σε τουρνουά, να διαχειριστούμε τους προπονητές και τους managers μας, να προπονηθούμε αλλά και να υπογράψουμε συμφωνίες με χορηγούς. Για κάθε νίκη ή άλλη ενέργεια θα κερδίζετε gold, το οποίο είναι το in-game currency, το οποίο είναι απαραίτητο για να αγοράσετε καλύτερο εξοπλισμό και να αναβαθμίσετε τον παίκτη σας τόσο στον τομέα των skills αλλά και στον αισθητικό τομέα.
Με τα gold coins, μπορείτε να αγοράσετε επιπλέον, πακέτα με κάρτες οι οποίες δίνουν τη δυνατότητα αν τις χρησιμοποιήσετε κατά τη διάρκεια του match, να έχετε κάποιο boost για περιορισμένο χρονικό διάστημα, ή να δημιουργήσετε προβλήματα στο παιχνίδι του αντιπάλου. Το σύστημα με τις κάρτες θα έλεγα ότι είναι μια αμφιλεγόμενη κίνηση από τους δημιουργούς. Ναι μεν προσφέρει μια πιο tactical χροιά στο παιχνίδι, δεν συνάδει όμως με ένα τίτλο που φιλοδοξεί να προσφέρει ρεαλιστική εμπειρία tennis.
Όπως αναφέρθηκε και νωρίτερα, το βασικό πρόβλημα που θα συναντήσετε είναι η δυσκολία να ανταποκριθείτε στις απαιτήσεις του παιχνιδιού, ενόσω ελέγχεται ένα παίκτη με πολύ χαμηλό skill. Μια επιλογή είναι να αφιερώσετε αρκετό χρόνο σε exhibition matches, έτσι ώστε να συνηθίσετε τα gameplay mechanics, μια άλλη λύση είναι να αλλάξετε το επίπεδο δυσκολίας, το οποίο βέβαια θα επηρεάσει κυρίως την ΑΙ των αντιπάλων, οδηγώντας τους σε περισσότερα λάθη.
Στο online mode του παιχνιδιού θα έχετε την ευκαιρία να παίξετε με αντιπάλους από όλο τον κόσμο, και σίγουρα έχει ενδιαφέρον καθώς η εμπειρία σας θα είναι σε πολλές περιπτώσεις καλύτερη από το να παίξετε ένα αγώνα στα υπόλοιπα modes του παιχνιδιού εναντίον της παρωχημένης AI των αντιπάλων. Βέβαια το ότι υπάρχει και εδώ το σύστημα καρτών, δημιουργεί αρκετά προβλήματα και μια αρκετά unbalanced εμπειρία, αν ξεχάσετε να αγοράσετε.
Φτάνοντας προς το τέλος της παρουσίασης θα ήθελα να θίξω ένα μείζον θέμα που αντιμετώπισα στο παιχνίδι. Υπάρχει σημαντικό θέμα με τη διαιτησία (ω ναι, ήρθε η ώρα να γκρινιάξουμε για αυτό), καθώς έχει υιοθετηθεί το γνωστό σύστημα με τα disputes, που βλέπουμε τα τελευταία χρόνια σε όλα τα μεγάλα τουρνουά tennis. Για όσους δεν είναι fans του tennis, είναι το αντίστοιχο VAR του ποδοσφαίρου, όπου κάθε παίκτης έχει το δικαίωμα να αμφισβητήσει αμφιλεγόμενες φάσεις. Δυστυχώς η συμπερίληψη της συγκεκριμένης λειτουργίας δημιουργεί πρόβλημα καθώς σε πολλές περιπτώσεις, ενώ η μπάλα καταλήγει εμφανώς out, οι διαιτητές αφήνουν τη φάση να εξελιχθεί. Δεν μπορώ να καταλάβω αν πρόκειται για ακούσιο πρόβλημα λόγω κάποιου bug ή εκούσιο για χρήση του συστήματος με τα disputes.
Οι δημιουργοί του παιχνιδιού φαίνεται ότι έχουν ένα συγκεκριμένο όραμα για να εξελίξουν τη σειρά Tennis World Tour, δυστυχώς για όλους μας η συγκεκριμένη προσπάθεια δεν απέδωσε σε αυτό τον τίτλο της σειράς. Για να μιλήσουμε με τενιστικούς όρους, φαίνεται ότι η εταιρεία ανάπτυξης πήγαινε για άσο και κατέληξε σε double fault. Οι νέοι μηχανισμοί που βασίζονται στο timing, η “ιδιότροπη” ΑΙ και η έλλειψη licensed courts είναι μερικά από τα στοιχεία που θα αποθαρρύνουν τον μέσο παίκτη από το να ασχοληθεί μαζί του. Φυσικά υπάρχουν στιγμές που θα περάσετε καλά, ειδικά αν αφιερώσετε χρόνο στην εκμάθηση του χειρισμού. Το θετικό στοιχείο είναι ότι οι δημιουργοί κυκλοφορούν συνεχή updates και ελπίζω ότι στην πορεία του χρόνου τα πράγματα θα βελτιωθούν αισθητά για τους παίκτες που θα επιλέξουν να αφιερώσουν χρόνο σε αυτό.
Ευχαριστούμε την IGE S.A που μας παραχώρησε το παιχνίδι για τις ανάγκες αυτού του Review
Δοκιμάστηκε σε : XBOX One Χ
Developer : Big Ant Studios
Εκδότης : Nacon
Ημερομηνία Κυκλοφορίας : Τρίτη, 22 Σεπτέμβριου 2020
- Tennis World Tour 2 6