Η Supermassive Games αν και δουλεύει για σχεδόν μια 10ετια σε τίτλους για τις κονσόλες της Sony, έγινε αρκετά γνωστή με την κυκλοφορία του αποκλειστικού στο Playstation Until Dawn το 2015. Μετά την επιτυχία που σημείωσε το παιχνίδι, ακολουθήσαν ορισμένες αποτυχημένες προσπάθειες του Studio να προσφέρει παρόμοιες εμπειρίες στο PS VR (Hidden Agenda, The Inpatient, Bravo Team κτλ), μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2019 που σε συνεργασία με την Bandai Namco Entertainment πλέον, κυκλοφορούν το πρώτο επεισόδιο της The Dark Pictures Anthology με την ονομασία Man of Medan, έναν τίτλο με τον οποίο το Studio θέλησε επιστρέψει στα γνωστά του λημέρια και να μας προσφέρει μια choice based horror εμπειρία, παρόμοια με αυτή του Until Dawn. Αν και το Man of Medan είχε εξαιρετικές ιδέες, ορισμένα προβλήματα δεν του επέτρεψαν να έχει την επιτυχία που θα ήθελε η Supermassive Games, όμως έθεσε τα θεμέλια ώστε να χτιστεί μια πολύ αξιόλογη ανθολογία τρόμου.
Με το Little Hope, τo δεύτερο από τα οκτώ συνολικά κεφάλαια που σκοπεύει να κυκλοφορήσει το Studio σε αυτή την ανθολογία, η Supermassive Games προσπάθησε να διορθώσει τα περισσότερα από τα κακώς κείμενα του πρώτου επεισοδίου και να μας προφέρει έναν πιο προσεγμένο και συνάμα πιο τρομακτικό τίτλο, που θα επιφέρει στη σειρά και στο Studio κατ’ επέκταση, την αναγνώριση που του αξίζει. Το αν τελικά το κατάφερε, θα το μάθετε διαβάζοντας την συνέχεια του Review.
Κατά την διάρκεια ενός Class Trip, ο οδηγός του λεωφορείου που μεταφέρει τους πέντε πρωταγωνιστές της ιστορίας μας, αναγκάζεται από την αστυνομία να συνεχίσει την πορεία του, ακολουθώντας μια παράκαμψη που θα τους οδηγήσει μέσα στο χωρίο Little Hope. Μετά από ένα ατύχημα με το λεωφορείου τους και ορισμένα άλλα απρόοπτα γεγονότα, που δεν θα αναφέρω προς αποφυγή οποιουδήποτε Spoiler, οι Angela, Andrew, Daniel και Taylor μαζί με τον καθηγητή John, μέσα σε μια ηλεκτρισμένη από φόβο και ομιχλώδη ατμόσφαιρα, θα προσπαθήσουν να λύσουν τα μυστήρια που σκεπάζουν το συγκεκριμένο χωριό.
Το Little Hope φυσικά δεν είναι ένα τυχαίο χωριό το οποίο βρέθηκε στο δρόμο των πρωταγωνιστών μας, στο παρελθόν σε αυτό διεξήχθησαν οι πασίγνωστες δίκες των μαγισσών (Witch Trials) οι οποίες oδήγησαν στην καταδίκη και εκτέλεση κατοίκων του χωριού με την κατηγορία της μαγείας. Αυτός είναι και ο λόγος που κατά την διάρκεια του παιχνιδιού, οι χαρακτήρες μας θα δουν και θα ζήσουν γεγονότα από τρεις διαφορετικές χρονικές περιόδους, το 1962 οπού και εξελίχθηκαν οι δίκες, το 1970 που συνέβη ένα σημαντικό γεγονός που παρουσιάζεται στον πρόλογο αλλά και το 2020.
Το καλό με την συγκεκριμένη ανθολογία είναι πως κάθε κεφάλαιο της είναι αυτόνομο και έτσι δεν χρειάζεται κάποιος να έχει παίξει ενα από τα προηγούμενα ώστε να μπει στο κλήμα, κάτι που καθιστά την σειρά πιο εύκολα προσβάσιμη σε νέους παίκτες. Το μόνο κοινό που έχουν τα επεισόδια μεταξύ τους είναι ο Curator ο οποίος με έναν αριστοτεχνικό τρόπο μας αφηγείται την ιστορία του παιχνιδιού, ενώ ανά τακτά χρονικά διαστήματα κατά την διάρκεια του, εμφανίζεται ώστε να ρίξει λίγο περισσότερο φως στα γεγονότα και να μας οδηγήσει με έξυπνο τρόπο στην συνέχεια της ιστορίας. Σε αντίθεση με το Man of Medan, η γραφή εδώ είναι πολύ πιο σοβαρή, η αφήγηση αξιοπρεπέστατη και σε συνδυασμό με τους πολύ καλογραμμένους διαλόγους, δημιουργούν ένα πραγματικά όμορφο αποτέλεσμα. Φυσικά στο σύνολο προφέρει τα μέγιστα και η θεματολογία αφού αυτή τη φορά η ιστορία είναι εμπνευσμένη από πραγματικά γεγονότα, πιο σκοτεινή και σίγουρα πιο τρομακτική.
Οι επιλογές που θα κάνουμε και τα μονοπάτια που θα ακολουθήσουμε κατά την διάρκεια του παιχνιδιού, θα καθορίσουν τις σχέσεις μεταξύ των χαρακτήρων μας αλλά και την κατάληξη της ιστορίας. Η εναλλαγές στον έλεγχο των πρωταγωνιστών είναι συνεχείς, έτσι κάθε πράξη μας έχει σημασία, μιας και υπάρχει πιθανότητα να επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την μοίρα του παίκτη μας και συνολικά την εξέλιξη του παιχνιδιού. Τα QTE είναι για μια ακόμη φορά ο πιο σημαντικός μηχανισμός του παιχνιδιού, έτσι το πόσο καλά αντανακλαστικά έχουμε θα παίξει πολύ μεγάλο ρόλο στην έκβαση της ιστορίας. Αν και ορισμένες φορές το συγκεκριμένο σύστημα παρουσιάζει θεματάκια με αποτέλεσμα να χάσουμε χαρακτήρες από ένα Delay, κόλλημα κτλ.
Οι τόσες πολλές επιλογές και αποφάσεις που καλούμαστε να πάρουμε, προσδίδουν στο νέο κεφάλαιο του The Dark Pictures Anthology μεγαλύτερη αντοχή στον χρόνο, αφού εκτός από τις 5 περίπου ώρες που διαρκεί η ιστορία, σίγουρα θα θελήσουμε να το παίξουμε ξανά σε ένα από τα δύο άλλα διαθέσιμα mode, ώστε να δούμε ακόμα περισσότερες πτυχές της. Στο Little Hope όπως και στον προκάτοχο του, μπορούμε να παίξουμε την ιστορία μόνοι μας, αλλά και σε local co-op το λεγόμενο Movie Night και σε Multiplayer Co-op δύο παικτών. Συνολικά θα περάσετε αρκετές ώρες γεμάτες τρόμο, σε μια πολύ σκοτεινή ιστορία που σίγουρα θα κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον σας και θα σας “αναγκάσει” να ξεκινήσετε μετά το τέλος του, ένα ακόμα Playthroygh ώστε να ζήσετε όλα όσα έχει να σας προσφέρει το παιχνίδι.
Ένα κομμάτι για το οποίο έχω παράπονα και πρέπει να το αναφέρω, είναι ο χειρισμός. Οι χαρακτήρες κινούνται με έναν περίεργο τρόπο που θυμίζουν Τank Controls που μας στοίχειωσαν σε παλαιοτέρα παιχνίδια. Το πρόβλημα γίνεται εντονότερο σε κλειστούς χώρους στους οποίους συνεχώς θα δείτε να χαρακτήρα σας να κολλάει σε εμπόδια, άλλους χαρακτήρες, να δυσκολεύεται να περάσει από πόρτες κτλ.
Ένας ακόμα τομέας στον οποίο έκανε βήματα μπροστά η Supermassive Games είναι και τα γραφικά του παιχνιδιού. Οι χαρακτήρες είναι πιο καλοσχεδιασμένοι, με μεγαλύτερη λεπτομέρεια ενώ πολύ καλή δουλειά έχει γίνει και στο Lipsync και τα animations. Δυστυχώς αν και οι εκφράσεις στα πρόσωπα έχουν βελτιωθεί σε σημαντικό βαθμό, σε πολύ λίγες περιπτώσεις συνάδουν με τα γεγονότα που εξελίσσονται στην οθόνη μας. Σίγουρα είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να προσέξει το Studio στα επόμενα επεισόδια, αφού οι “ξύλινες” εκφράσεις χτυπάνε άσχημα σε ένα παιχνίδι που βασίζεται στην αφήγηση και στην μεταφορά συναισθημάτων στον παίκτη μέσω των χαρακτήρων. Τα κτήρια και οι εξωτερικοί χώροι βρίθουν και αυτοί από λεπτομέρεια, όμως η αλήθεια είναι πως η ομίχλη που κυριαρχεί στο παιχνίδι ,αν και προσφέρει τα μέγιστα στην ατμόσφαιρα, δεν μας επιτρέπει να δούμε πιο έντονες χρωματικές παλέτες και να απολαύσουμε όσο θα θέλαμε τον σχεδιασμό των περιβάλλοντων χώρων.
Στο ηχητικό τομέα έχει γίνει εξαιρετική δουλειά, τα Voice Over είναι πάρα πολύ καλά και η απουσία κάποιου εκτεταμένου σε χρήση soundtrack επιτρέπει στα ηχητικά εφέ να μας παγώσουν το αίμα, αφού κάθε βήμα, κάθε ήχος στο background κάθε λεπτομέρεια γίνονται αντιληπτά από τον παίκτη. Ειδικά αν παίξετε το παιχνίδι με ακουστικά ετοιμαστείτε για μεγάλες στιγμές….
Εν κατακλείδι
Η Supermassive Games με το Little Hope έρχεται να διορθώσει πολλά από τα προβλήματα που είδαμε στο Man of Medan, προσφέροντας μας έναν πολύ καλό Horror τίτλο, με καταπληκτική ατμόσφαιρα που θα σας κρατήσει κολλημένους στης οθόνες σας για ώρες. Μπορεί να μην λείπουν τα προβλήματα στο 2ο κεφάλαιο του The Dark Pictures Anthology, όμως έχουν μπει οι βάσεις ώστε στο μάλλον να δούμε ακόμα καλυτέρους τίτλους στην σειρά. Ας ελπίσουμε το House of Ashes που θα έρθει το 2021 να προσφέρει μια πληρέστερη εμπειρία σε όλους τους φίλους του είδους.
Ευχαριστούμε την BANDAI NAMCO Entertainment που μας παραχώρησε το παιχνίδι για τις ανάγκες αυτού του Review
Δοκιμάστηκε σε : XBOX One X
Developer : SUPERMASSIVE GAMES
Εκδότης : BANDAI NAMCO Entertainment
Ημερομηνία Κυκλοφορίας : Παρασκευή, 30 Οκτωβρίου 2020
- The Dark Pictures Anthology: Little Hope 7.5
